BESCHRIJVING
Marbofloxacin is een synthetische breed-spectrum antibacteriële agent van de fluoroquinoloneklasse van chemotherapeutische agenten. Marbofloxacin is de niet-eigendoms benoeming voor 9 fluoro-2,3-dihydro-3-methyl-10 (4-methyl-1-piperazinyl) - 7-oxo-7H-pyrido [3,2,1-ij] [4,1,2] benzoxadiazine-6-carboxylic zuur. De empirische formule is C17H19F-N4O4en het molecuulgewicht is 362,36. De samenstelling is oplosbaar in water; nochtans, vermindert de oplosbaarheid in alkalische voorwaarden. De n-Octanol/waterverdelingscoëfficiënt (weet) het is 0,835 gemeten bij pH 7 en 25°C.
Figuur 1: Chemische structuur van marbofloxacin
KLINISCHE FARMACOLOGIE
Marbofloxacin wordt snel en bijna helemaal geabsorbeerd van het maagdarmkanaal na mondeling beleid aan gevaste dieren. De tweewaardige kationen zijn over het algemeen gekend om de absorptie van fluoroquinolones te verminderen. De gevolgen van het bijkomende voeden voor de absorptie van marbofloxacin zijn niet bepaald. (Zie Druginteractie.) Bij de hond, ongeveer wordt 40% van een mondelinge dosis marbofloxacin afgescheiden onveranderd in de urine1. De afscheiding in de faecaliën, ook als onveranderde drug, is de andere belangrijkste route van verwijdering bij honden. Tien aan 15% van marbofloxacin worden gemetaboliseerd door de lever bij honden.
Het plasma in vitro de eiwitband van marbofloxacin bij honden 9,1% en bij katten was was 7,3%. Bij de kat, ongeveer wordt 70% van een mondelinge dosis afgescheiden in de urine als marbofloxacin en metabolites met ongeveer 85% van het afgescheiden materiaal als onveranderde drug. Pharmacokinetic parameters met betrekking tot het intraveneuze doseren werden geschat in een studie van 6 gezonde volwassen brakhonden, en worden samengevat in Lijst 1. Het absolute biologische beschikbaarheid volgende doseren van mondelinge tabletten aan dezelfde dieren was 94%.
De concentraties van het Marbofloxacinplasma werden na verloop van tijd bepaald bij gezonde volwassen brakhonden (6 honden per doseringsgroep) na enige mondelinge dosissen 1,25 mg/lb of 2,5 mg/lb.-de Absorptie van mondeling beheerde marbofloxacinverhogingen proportioneel werd over de dosiswaaier van 1,25 tot 2,5 het plasmaconcentraties van mg/lb. Marbofloxacin na verloop van tijd bepaald bij 7 gezonde volwassen mannelijke katten na één enkele mondelinge dosis 2,5 mg/lb.-Plasma pharmacokinetic parameters na het mondelinge doseren van honden en de katten worden samengevat in Cijfers 2 en 3 en in Lijst 2. Gebaseerd op de eindverwijderingshalveringstijd en het het doseren interval, worden de evenwichtstoestandniveaus bereikt na de derde dosis en ongeveer 25% groter bij honden en 35% gemoeten zijn groter bij katten dan bereikte die na één enkele dosis. Marbofloxacin wordt algemeen verspreid in hondsweefsels. De weefselconcentraties van marbofloxacin werden bepaald bij gezonde mannelijke brakhonden (4 honden per tijdspanne) om 2, 18 en 24 uur na één enkele mondelinge dosis (1,25 of 2,5 mg/lb) en worden samengevat in Lijsten 3a en 3b.
Lijst 1: Beteken pharmacokinetic parameters na intraveneus beleid van marbofloxacin aan 6 volwassen brakhonden bij een dosering van 2,5 mg/lb.
|
Parameter
|
Raming ± SD* n=6
|
|
Totale lichaamsontruiming, (mL/h•kg)
|
94 ± 8
|
|
Volume van distributie bij regelmatige staat, Vss,(L/kg)
|
1.19 ± 0,08
|
|
AUC0-inf(μg•h/mL)
|
59 ± 5
|
|
De eindhalveringstijd van de plasmaverwijdering, t1/2(h)
|
9.5 ± 0,7
|
* BR = standaarddeviatie
Lijst 2: Beteken pharmacokinetic parameters na mondeling beleid van marbofloxacintabletten aan volwassen brakhonden bij een nominale dosering van 1,25 mg/lb of
2.5 mg/lb en aan katten bij 2,5 mg/lb.†
|
Parameters
|
Hondraming ± SD* (1,25 mg/lb) n=6
|
Hondraming ± SD* (2,5 mg/lb) n=6
|
Cat Estimate ± SD* (2,5 mg/lb) n=7
|
|
Tijd van maximumconcentratie, Tmaximum(h)
|
1.5 ± 0,3
|
1.8 ± 0,3
|
1.2 ± 0,6
|
|
Maximumconcentratie, Cmaximum,(μg/mL)
|
2.0 ± 0,2
|
4.2 ± 0,5
|
4.8 ± 0,7
|
|
AUC0-inf(μg•h/mL)
|
31.2 ± 1,6
|
64 ± 8
|
70 ± 6
|
|
De eindhalveringstijd van de plasmaverwijdering, t1/2(h)
|
10.7 ± 1,6
|
10.9 ± 0,6
|
12.7 ± 1,1
|
†beteken de daadwerkelijke die dosering aan honden wordt beheerd 1,22 mg/lb en 2,56 mg/lb, respectievelijk, en het gemiddelde was
de daadwerkelijke die dosering aan katten wordt beheerd was 2,82 mg/lb.
* BR = standaarddeviatie
Figuur 2: Beteken plasmaconcentraties (µg/mL) na enig mondeling beleid van marbofloxacin aan volwassen brakhonden bij dosering van 1,25 mg/lb of 2,5 mg/lb.
* Zie Lijst 4 in de Microbiologiesectie voor MIC gegevens.
Figuur 3: Beteken plasmaconcentraties (µg/mL) na enig mondeling beleid van marbofloxacin aan volwassen katten bij een dosering van 2,5 mg/lb.
* Zie Lijst 5 in de Microbiologiesectie voor MIC gegevens.
Lijst 3a: Weefseldistributie na één enkel mondeling beleid van marbofloxacintabletten aan volwassen brakhonden bij een dosering van 1,25 mg/lb*.
|
Weefsel
|
Marbofloxacin 2 uren (n=4)
|
Concentraties 18 uren (n=4)
|
(μg/g ± BR) 24 uren (n=4)
|
|
blaas
|
4.8 ± 1,1
|
2.6 ± 1,5
|
1.11 ± 0,19
|
|
beendermerg
|
3.1 ± 0,5
|
1.5 ± 1,5
|
0,7 ± 0,2
|
|
faecaliën
|
15 ± 9
|
48 ± 40
|
26 ± 11
|
|
jejunum
|
3.6 ± 0,5
|
1.3 ± 1,0
|
0,7 ± 0,3
|
|
nier
|
7.1 ±1.7
|
1.4 ± 0,5
|
0,9 ± 0,3
|
|
long
|
3.0 ± 0,5
|
0,8 ± 0,2
|
0,57 ± 0,19
|
|
lymfeknoop
|
5.5 ± 1,1
|
1.3 ± 0,3
|
1.0 ± 0,3
|
|
spier
|
4.1 ± 0,3
|
1.0 ± 0,3
|
0,7 ± 0,2
|
|
voorstanderklier
|
5.6 ± 1,4
|
1.8 ± 0,6
|
1.1 ± 0,4
|
|
huid
|
1.9 ± 0,6
|
0,41 ± 0,13
|
0,32 ± 0,08
|
* BR = standaarddeviatie
Lijst 3b: Weefseldistributie na één enkel mondeling beleid van marbofloxacintabletten aan volwassen brakhonden bij een dosering van 2,5 mg/lb.
|
Weefsel
|
Marbofloxacin 2 uren (n=4)
|
Concentraties 18 uren (n=4)
|
(μg/g ± SD*) 24 uren (n=4)
|
|
blaas
|
12 ± 4
|
6 ± 7
|
1.8 ± 0,4
|
|
beendermerg
|
4.6 ± 1,5
|
1.28 ± 0,13
|
0,9 ± 0,3
|
|
faecaliën
|
18 ± 3
|
52 ± 17
|
47 ± 28
|
|
jejunum
|
7.8 ± 1,1
|
2.0 ± 0,3
|
1.1 ± 0,3
|
|
nier
|
12.7 ±1.7
|
2.7 ± 0,3
|
1.6 ± 0,2
|
|
long
|
5.48 ± 0,17
|
1.45 ± 0,19
|
1.0 ± 0,2
|
|
lymfeknoop
|
8.3 ± 0,7
|
2.3 ± 0,5
|
2.03 ± 0,06
|
|
spier
|
7.5 ± 0,5
|
1.8 ± 0,3
|
1.20 ± 0,12
|
|
voorstanderklier
|
11 ± 3
|
2.7 ± 1,0
|
2.0 ± 0,5
|
|
huid
|
3.20 ± 0,33
|
0,705 ± 0,013
|
0,46 ± 0,09
|
* BR = standaarddeviatie
De microbiologie
De primaire actie van fluoroquinolones moet het bacteriële enzym, DNA-gyrase verbieden. In vatbare organismen, fluoroquinolones zijn snel bactericidal bij vrij lage concentraties. Marbofloxacin is bactericidal tegen een brede waaier van gramnegatieve en grampositieve organismen. De minimum remmende die concentraties (MICs) van ziekteverwekkers in klinische die gebiedsstudies worden in de Verenigde Staten worden uitgevoerd geïsoleerd werden bepaald gebruikend Nationaal Comité voor normen de Klinische van Laboratoriumnormen (NCCLS), en worden getoond in Lijsten 4 en 5.
Lijst 4. MIC Values*(μg/mL)vanmarbofloxacintegenziekteverwekkersvanhuid, zachtweefselenurinedielandstreekbesmettingenwordengeïsoleerdbijhondeninklinische diestudieswordtin1994-1996wordenuitgevoerd ingeschreven die.
|
Organisme
|
Nr van Isolates
|
MIC50
|
MIC90
|
MIC Range
|
|
Stafylokokintermedius
|
135
|
0,25
|
0,25
|
0.125-2
|
|
Escherichia coli
|
61
|
0,03
|
0,06
|
0.015-2
|
|
Proteusbacteriënmirabilis
|
35
|
0,06
|
0,125
|
0.03-0.25
|
|
Bèta-hemolytic Streptokok,
(om A of Groep B niet te groeperen)
|
25
|
1
|
2
|
0.5-16
|
|
Streptokok,
Enterococcus van groepsd
|
16
|
1
|
4
|
0.008-4
|
|
Pasteurella multocida
|
13
|
0,015
|
0,06
|
≤0.008-0.5
|
|
Goudhoudende stafylokok -
|
12
|
0,25
|
0,25
|
0.25-0.5
|
|
Faecalis Enterococcus
|
11
|
2
|
2
|
1-4
|
|
Klebsiella longontsteking
|
11
|
0,06
|
0,06
|
0.01-0.06
|
|
Pseudomonas soorten.
|
9
|
**
|
**
|
0.06-1
|
|
Pseudomonas - aeruginosa
|
7
|
**
|
**
|
0.25-1
|
* De correlatie tussen gevoeligheidsgegevens in vitro (MIC) is en klinische reactie niet geweest
bepaald.
** MIC50 en berekend niet van MIC90 wegens ontoereikend aantal isolates.
Lijst 5: MIC Values*(μg/mL)vanmarbofloxacintegenziekteverwekkerswordengeïsoleerd dievan
de huid en de zachte weefselbesmettingen bij katten schreven in klinische die studies in in 1995 worden uitgevoerd
en 1998.
|
Organisme
|
Nr van Isolates
|
MIC50
|
MIC90
|
MIC Range
|
|
Pasteurella multocida
|
135
|
0,03
|
0,06
|
≤0.008-0.25
|
|
Bèta-hemolytic Streptokok
|
22
|
1
|
1
|
0.06-1
|
|
Goudhoudende stafylokok -
|
21
|
0,25
|
0,5
|
0.125-1
|
|
Corynebacterium soorten.
|
14
|
0,5
|
1
|
0.25-2
|
|
Stafylokokintermedius
|
11
|
0,25
|
0,5
|
0.03-0.5
|
|
Faecalis Enterococcus
|
10
|
2.0
|
2.0
|
1.0-2.0
|
|
Escherichia coli
|
10
|
0,03
|
0,03
|
0.015-0.03
|
|
Bacil soorten.
|
10
|
0,25
|
0,25
|
0.125-0.25
|
* De correlatie tussen gevoeligheidsgegevens in vitro (MIC) is en klinische reactie niet geweest
bepaald.
AANWIJZINGEN EN GEBRUIK
De Zeniquin (marbofloxacin) tabletten zijn vermeld voor de behandeling van besmettingen bij honden en katten verbonden aan bacteriën vatbaar voor marbofloxacin.
CONTRA-INDICATIES
Marbofloxacin en andere quinolones zijn getoond om arthropathy in onrijpe dieren van de meeste geteste species te veroorzaken, de hond die bijzonder gevoelig voor deze bijwerking zijn. Marbofloxacin is contraindicated bij onrijpe honden tijdens de snelle de groeifase (kleine en middelgrote rassen tot 8 maanden van leeftijd, grote rassen tot 12 maanden van leeftijd en reuzerassen tot 18 maanden van leeftijd). Marbofloxacin is contraindicated bij katten onder 12 maanden van leeftijd. Marbofloxacin is contraindicated bij honden en katten overgevoelig worden gekend om aan quinolones te zijn die.
WAARSCHUWING
Voor gebruik in slechts dieren. Blijf van bereik van kinderen weg. Vermijd contact met ogen. In het geval van contact, spoel onmiddellijk ogen met overvloedige hoeveelheden water 15 minuten. In het geval van huidcontact, was huid met zeep en water. Raadpleeg een arts als de irritatie na oculaire of huidblootstelling voortduurt. De individuen met een geschiedenis van hypergevoeligheid aan fluoroquinolones zouden dit product moeten vermijden. In mensen, is er een risico van gebruikersphotosensitization binnen een paar uren na bovenmatige blootstelling aan quinolones. Als de bovenmatige toevallige blootstelling voorkomt, vermijd direct zonlicht.
VOORZORGSMAATREGELEN
Quinolones zou voorzichtig in dieren met bekende of veronderstelde centraal zenuwstelsel (CNS) wanorde moeten worden gebruikt. In dergelijke dieren, quinolones, in zeldzame instanties, zijn geassocieerd met CNS stimulatie die tot krampachtige beslagleggingen kan leiden. Quinolones is getoond om erosie van kraakbeen te veroorzaken van gewicht-dragende verbindingen en andere tekens van arthropathy in onrijpe dieren van diverse species. Het gebruik van fluoroquinolones bij katten is gemeld om de retina ongunstig te beïnvloeden. Dergelijke producten zouden voorzichtig bij katten moeten worden gebruikt. De veiligheid van marbofloxacin in dieren voor het fokkendoeleinden die worden gebruikt, zwanger, is of melk afscheidend niet aangetoond.
BIJWERKINGEN
De volgende klinische tekens werden tijdens klinische gebiedsstudies bij honden gemeld die marbofloxacin ontvangen bij dosering tot 2,5 mg/lb dagelijks: verminderd of verlies van eetlust (5,4%), verminderde activiteit (4,4%), en het braken (2,9%). De volgende tekens werden gemeld in minder dan 1% van gevallen bij honden: verhoogde dorst, zachte kruk/diarree, gedragsveranderingen, het rillen/het schudden/trillingen, en ataxie. Één hond die een beslaglegging had de dag vóór studieinschrijving een beslaglegging terwijl op marbofloxacintherapie ervoer.
De volgende klinische tekens werden tijdens klinische gebiedsstudies die bij katten gemeld 1,25 mg/lb/day ontvangen: diarree (2,1%) en zachte kruk (1,4%). Het braken werd gemeld in minder dan 1% van gevallen bij katten.
DOSERING EN BELEID
De geadviseerde dosering voor mondeling beleid aan honden en katten is 1,25 mg-eens dagelijks marbofloxacin per pond van lichaamsgewicht, maar de dosering kan veilig tot 2,5 mg/lb. worden verhoogd.
Voor de behandeling van huid en zachte weefselbesmettingen, Zeniquin-zouden de tabletten 2-3 dagen voorbij de onderbreking van klinische tekens voor een maximum van 30 dagen moeten worden gegeven. Voor de behandeling van urinelandstreekbesmettingen, Zeniquin-zouden de tabletten minstens 10 dagen moeten worden beheerd. Als geen verbetering binnen 5 dagen wordt genoteerd, zou de diagnose moeten worden opnieuw beoordeeld en een verschillende cursus van therapie overwogen.
Druginteractie
Samenstellingen die (b.v., sucralfate, antacida, en minerale supplementen) tweewaardige en driewaardige kationen (b.v. de bevatten, ijzer, aluminium, calcium, magnesium, en zink) kunnen zich in de absorptie van quinolones mengen die in een daling van productbiologische beschikbaarheid kan resulteren. Daarom zou het bijkomende mondelinge beleid van quinolones met voedsel, supplementen, of andere voorbereidingen die deze samenstellingen bevatten moeten worden vermeden.
DOELTREFFENDHEIDSbevestiging
De klinische doeltreffendheid werd bevestigd in bacteriële huid en zachte weefselbesmettingen bij honden en katten en urinelandstreekbesmettingen (cystitis) bij honden verbonden aan bacteriën vatbaar voor marbofloxacin. De bacteriële die ziekteverwekkers in klinische gebiedsstudies worden geïsoleerd worden verstrekt in de de Microbiologiesectie.
DOEL DIERLIJKE VEILIGHEID
Honden
De giftigheid van marbofloxacin werd beoordeeld in 12 - aan 14 maand-oude brakhonden beheerde marbofloxacin bij 2,5, 7,5 en 12,5 mg/lb/day 42 dagen. De brakende, rood geworden huid (gewoonlijk de oren impliceren) en de rood geworden slijmvliezen die werden nu en dan waargenomen in alle groepen, met inbegrip van controles, maar werden genoteerd het vaakst in de 12,5 mg/lb-groep. De verminderde voedselconsumptie en het gewichtsverlies waren significant in 7,5 mg/lb en 12,5 mg/lb-groepen. Geen klinische verlamming werd genoteerd in om het even welke behandelde dieren. De minimale aan lichte letsels in het gewrichtskraakbeen waargenomen=werden= in 1/8 placebo-behandelde dieren en in 3/8 dieren gegeven 12,5 mg-marbofloxacin/pond Macroscopisch, waren deze letsels blaasjes, opgeheven gebieden, of gedeprimeerde, lichte gebieden. Microscopisch, werden deze letsels gekenmerkt door de aanwezigheid van één of meer van het volgende: het splijten, erosie, chondrocyte proliferatie, fibrillatie, of het verticale verdelen van het gewrichtskraakbeen. Deze kraakbeenletsels bij behandelde honden waren gelijkaardig aan die bij controlehonden, en waren niet typisch van die geproduceerd door fluoroquinolones. Naast de bovengenoemde pathologische wijzigingen, werden de rode gebieden van gewrichtskraakbeen genoteerd macroscopisch bij 0/8 placebo-behandelde honden en in 2/8 honden van elk van de drie marbofloxacin-behandelde groepen. Deze gebieden correleerden gewoonlijk microscopisch met gebieden van vascularity van de gewrichtsoppervlakte, maar konden niet microscopisch in alle dieren worden bevestigd. Zij bestonden uit groot bloedvat in rijp vezelig bindweefsel, zonder aanwijzing van actieve vascularization toe te schrijven aan drug-veroorzaakte schade. Zij werden beschouwd zeer waarschijnlijk als om ontwikkelingsanomalieën of normale variaties van de gezamenlijke oppervlakte en werden niet overwogen om op drugbehandeling worden betrekking gehad.
Marbofloxacin werd beheerd aan 12 - aan 14 maand-oude brakhonden bij een dosering van 25 mg/lb/day 12 dagen. De verminderde voedselconsumptie, het braken, dehydratie, bovenmatig kwijlen, trillingen, werd huid, het gezichts zwellen rood, werd het verminderde activiteit en gewichtsverlies gezien bij behandelde honden. Geen klinische verlamming werd genoteerd. Zoals in de 42 dagstudie, in grote trekken werden de zichtbare, brandpunts, rode gebieden van gewrichtskraakbeen gezien. Deze bevindingen werden genoteerd bij 2/6 placebo-behandelde honden en in 4/6 marbofloxacintreated honden. De nadruk waren gebieden van fibrocartilage met prominente vascularization of verhoogden vascularization van subchondral been. wegens de verschijning microscopisch en macroscopisch, werden deze rode nadruk beschreven waarschijnlijk ontwikkelingsanomalieën of normale variaties in gewrichtskraakbeen te zijn.
Marbofloxacin aan 3 wordt beheerd - aan maand-oud, groot ras 4, resulteerden de doel-gekweekte bastaarde honden bij een dosering van 5 mg/lb/day 14 dagen in duidelijke verlamming bij alle honden toe te schrijven aan gewrichtskraakbeenletsels dat. De verlamming ging van verminderde eetlust en activiteit vergezeld.
Katten
Marbofloxacin werd beheerd 42 opeenvolgende dagen aan 24 katten ongeveer 8 maanden oud (8 katten per behandelingsgroep) bij de dosering van 2,5, 7,5 en 12,5 mg/lb/day (5,5, 16,5 en 27,5 mg/kg/dag). De behandeling met marbofloxacin veroorzaakte geen nadelige gevolgen op lichaamsgewicht, van de voedselconsumptie, van de serumchemie, van het urineonderzoek of van het orgaan gewichtsparameters. De verminderde gesegmenteerde neutrophil tellingen werden waargenomen bij sommige katten in alle behandelingsgroepen, met inbegrip van de placebogroep, maar betekenen de tellingen beduidend lager waren in de marbofloxacin-behandelde groepen. Bij sommige katten, waren de absolute neutrophil tellingen onder normale referentiewaarden (zo laag zoals 615 neutrophils/μL bij een marbofloxacin-behandelde kat en zo laag zoals 882 neutrophils/μL bij een placebo-behandelde kat). Andere hematological observaties werden niet ongunstig beïnvloed. De klinische tekens werden nu en dan genoteerd bij katten in de hoogste doseringsgroep: bovenmatig kwijlen in 4/8 katten en roodheid van oorpinnae in 2/8 katten. De macroscopische veranderingen in het gewrichtskraakbeen van dijbeenderen gezien=werden= bij één kat ontvangend 7,5 mg/lb en bij 3 katten die ontvangen 12,5 mg/lb. Microscopisch, werden deze brutoletsels betrekking gehad op brandpunts of multifocus chondropathy. Microscopische chondropathy verbonden niet aan macroscopische observaties was ook aanwezig bij één die kat met 2,5 mg/lb wordt behandeld dagelijks (1X het hogere eind van de dosiswaaier) en één extra die kat met 7,5 mg/lb dagelijks wordt behandeld. Er was geen bewijsmateriaal van verlamming tijdens de studie. Een perivasculaire aan diffuse dermatitis werd gezien microscopisch bij één medio-dosiskat en 4 hoog-dosiskatten. Het Funduscopicexamen door een raad-verklaarde oftalmoloog en een histologisch onderzoek van retina en de optische zenuw door oculaire pathologen openbaarden geen letsels in om het even welke behandelingsgroepen.
Marbofloxacin werd ook beheerd mondeling aan 6 katten ongeveer 8 maanden van leeftijd 14 opeenvolgende dagen bij een dosering van 25 mg/lb/day (55 mg/kg/dag). De klinische tekens verbonden aan drugonverdraagzaamheid waren bovenmatig kwijlen in 5/6 katten en roodheid van oorpinnae bij alle katten na 8 dagen van behandeling. Het braken werd genoteerd nu en dan bij verscheidene katten en de verminderde activiteit werd genoteerd bij één kat. De verminderde voedselopname werd genoteerd in sommige dieren, hoofdzakelijk mannetjes, wanneer vergeleken bij controles. De perivasculaire aan diffuse dermatitis werd gezien microscopisch in pinnae van alle behandelde dieren en in de standaardhuidsteekproeven van verscheidene dieren. Er waren brandpunts of multifocus gewrichts chondropathy in 2/6 behandelde dieren. Één behandelde kat had een mucosal erosie van de twaalfvingerige darm en één behandelde kat had een pyloric zweer. Er waren geen observaties van verlamming en geen nadelige gevolgen op hematologie, klinische chemie, urineonderzoek, of de parameters van het orgaangewicht. Het Funduscopiconderzoek door een raad-verklaarde oftalmoloog en het histologische onderzoek van retina en de optische zenuw door oculaire pathologen openbaarden geen letsels.
Een studie werd uitgevoerd om het effect te onderzoeken van marbofloxacin op gewrichtskraakbeen van skeletally rijpe katten 12-14 maanden van leeftijd. Veertig katten werden willekeurig toegewezen aan 4 groepen van 10 katten elk. De groepen ontvingen placebo of marbofloxacin bij dosering van 1,25, 3,75 of 7,5 mg/lb/day (2,75, 8,25 of 16,5 mg/kg/dag) 42 opeenvolgende dagen. Er waren geen op behandeling betrekking hebbende pathologische veranderingen in de verbindingen of andere weefsels. Het braken en de zachte krukken werden genoteerd in alle behandelingsgroepen, met inbegrip van placebo, en stegen in frequentie met stijgende dosis en duur van behandeling. Het braken was duidelijker in de hoog-dosismannetjes.
OPSLAGvoorwaarden
Opslag onder 30°C (86°F).
HOE GELEVERD
De Zeniquintabletten zijn beschikbaar in de volgende sterke punten van marbofloxacin en flessengrootte:
25 die mg noteerden tabletten in flessen worden geleverd die 100 of 250 tabletten bevatten
50 die mg noteerden tabletten in flessen worden geleverd die 100 of 250 tabletten bevatten
100 mg genoteerde die tabletten in een 50 tabletfles worden geleverd
200 mg genoteerde die tabletten in een 50 tabletfles worden geleverd
Uw bericht moet tussen de 20-3.000 tekens bevatten!