Achtergrond

Mensen zijn al sinds het begin van de tijd in conflict met microben en de zoektocht naar nieuwe medicijnen gaat nog steeds door.Een tijdperk van antibiotica is geboren en een nieuwe dimensie is geopend in de strijd tegen microbenVan daaruit ontstond een vermenigvuldiging van antibiotica, waarbij elk nieuw geneesmiddel een ander aspect van het bacteriële metabolisme exploiteerde, totdat het leek dat de oorlog tegen microben spoedig zou worden gewonnen.

Ondanks deze vooruitgang bleef één specifieke bacterieespesie schijnbaar onoverwinnelijk:GroenblauwbloemDeze soort was in staat om haar antibioticaseffectiviteit te veranderen bij elke blootstelling aan antibiotica en resistent te worden tegen meerdere medicijnen in reactie op elk medicijn dat tegen haar werd gebruikt.de aminoglycoside klasse van antibiotica werd ontwikkeld en er was eindelijk een manier om te dodenGezonde dierenHet was een zeer betrouwbare behandeling, maar de prijs was dat het medicijn alleen injecteerbaar was, waardoor de patiënt in het ziekenhuis moest worden opgenomen, en dat bij langdurig gebruik nierbeschadiging kon optreden.

Een grote doorbraak tegenGezonde dierenDe ontwikkeling van de fluoroquinolonen-klasse van antibiotica (met enrofloxacine, de tegenhanger voor menselijk gebruik ciprofloxan,en uiteindelijk marbofloxacine en andere geneesmiddelen)Deze geneesmiddelen zijn actief tegen veel soorten bacteriën, waaronder:Gezonde dierenZe zijn verkrijgbaar als tabletten en zijn niet geassocieerd met de ernstige bijwerkingen die de aminoglycoside groep hebben geteisterd.Marbofloxacine is een diergeneeskundig fluoroquinolon dat is ontworpen om een veiliger en handiger middel te bieden voor de behandeling van infecties waarbij in het verleden mogelijk amino-glycoside-antibiotica waren geselecteerd..

Hoe dit geneesmiddel werkt

Fluorchinolonen werken door bacteriële enzymen die nodig zijn voor de transcriptie van DNA te deactiveren.De gebruikte segmenten moeten worden ontwikkeld door een enzym genaamd DNA gyraseDe bacteriële cel sterft. De DNA-gyrase van zoogdieren is van een compleet andere vorm en blijft ongedeerd.

Gebruik van dit geneesmiddel

Dit geneesmiddel kan worden gebruikt bij honden of katten om verschillende soorten infecties te bestrijden, met name die metGezonde dierenMarbofloxacine is ook actief tegenStaphylococci, en kan dus worden gebruikt voor huidinfecties, maar het wordt niet beschouwd als een eerstelijnsmedicijn en wordt over het algemeen gereserveerd voor resistente infecties.

Marbofloxacine is echter niet nuttig tegen anaërobe infecties (zoals die typisch zijn in de mond of in de maag), maar wordt vaak gecombineerd met andere antibiotica om de functie te verbeteren.

• Marbofloxacine wordt het beste op een lege maag toegediend, maar als misselijkheid een probleem wordt, kan het met voedsel worden toegediend.
• Als u per ongeluk een dosis overslaat, moet u de volgende dosis niet verdubbelen.
• Gebruik geen kaas (of ander zuivelproduct) als traktatie om de pil te verbergen omdat calcium de absorptie ervan kan verstoren.
• De tabletten dienen te worden bewaard bij kamertemperatuur, beschermd tegen licht.
• Bij patiënten met lever- of nierziekte kan dosisaanpassing nodig zijn.

Bijwerkingen

Zoals bij de meeste orale geneesmiddelen zijn de meest voorkomende bijwerkingen van marbofloxacine gerelateerd aan het spijsverteringsstelsel: braken, diarree, verminderde eetlust.Een kleine hoeveelheid voedsel geven kan dit probleem helpen bij het ontstaan ervan.

Bij onvolwassen honden (minder dan 8 maanden voor middelgrote honden, minder dan 12 maanden voor grote rassen, minder dan 18 maanden voor gigantische rassen) kan schade aan het ontwikkelen van het gewrichtskraakbeen optreden.Dit verschijnsel komt alleen voor bij opgroeiende honden en lijkt bij katten geen probleem te zijn.Het is beter om dit geneesmiddel niet te gebruiken bij puppy' s tenzij de ernst van de infectie dit rechtvaardigt.

Van enrofloxacine, het eerste diergeneeskundig fluoroquinolon, is gebleken dat het bij hogere doses bij katten tot netvliesbeschadiging en blindheid leidt.Dit komt omdat het netvlies van de kat geneigd is om enrofloxacine op te slaan.Marbofloxacine is ontwikkeld om minder affiniteit te hebben voor het netvlies van katten, maar het is onbekend of dit probleem nog steeds optreedt bij hogere doses.

Fluorchinolonantibiotica kunnen de drempel van aanvallen verlagen en de neiging van een patiënt tot aanvallen vergroten.Dit is bij een normaal dier geen reden tot bezorgdheid, maar is een waarschuwingsopmerking waard voor patiënten met een reeds bestaande of met een lever- of nierziekte..

Interacties met andere geneesmiddelen

Sucralfaat(een geneesmiddel dat wordt gebruikt voor de behandeling van maagzweren) kan marbofloxacine binden en voorkomen dat het in het lichaam terechtkomt.Een vergelijkbaar verschijnsel treedt op bij magnesium- en calciumbevattende antacida.

DeophyllineHet kan nodig zijn de theofylline dosering te verlagen.

Als marbofloxacine wordt gebruikt met oralecyclosporine(een immuunonderdrukkend geneesmiddel dat wordt gebruikt voorcyclosporine), kunnen de nierschadelijke eigenschappen van cyclosporine verergeren.

Geneesmiddelen of supplementen die ijzer, zink, magnesium of aluminium bevatten binden enrofloxacine en voorkomen de absorptie in het lichaam.Het tijdstip van toediening van deze geneesmiddelen moet minstens 2 uur van het tijdstip van toediening van marbofloxacine verschillen..Gebruik ook geen kaas.aanvallen(of elk zuivelproduct) als een traktatie te geven met marbofloxacine tabletten omdat het calcium het geneesmiddel kan binden en de absorptie kan voorkomen.

De plasmaconcentraties van marbofloxacine werden in de loop van de tijd bepaald bij gezonde volwassen beagelhonden (6 honden per doseringsgroep) na eenmalige orale doses van 1,25 mg/lb of 2,5 mg/lb.De absorptie van oraal toegediende marbofloxacine stijgt proportioneel over het doseringsbereik van 1 mg/kg tot 1 mg/kg.De plasmaconcentraties van marbofloxacine werden in de loop van de tijd bepaald bij 7 gezonde volwassen mannelijke katten na een eenmalige orale dosis van 2, 5 mg/lb.De plasmafarmacokinetische parameters na orale toediening bij honden en katten worden samengevat in figuur 2 en figuur 3 en in tabel 2.Gebaseerd op de terminale eliminatiehalfwaardetijd en het doseringsintervalna de derde dosis steady-state-niveaus bereikt worden en naar verwachting ongeveer 25% hoger zijn bij honden en 35% hoger bij katten dan na een eenmalige dosisDe weefselconcentraties van marbofloxacine werden bepaald bij gezonde mannelijke beagelhonden (4 honden per periode) bij 2, 5 en 6 uur.18 en 24 uur na een eenmalige orale dosis (1.25 of 2,5 mg/lb) en worden samengevat in de tabellen 3a en 3b.

Tabel 1: Gemiddelde farmacokinetische parameters na intraveneuze toediening van marbofloxacine aan 6 volwassen beagelhonden in een dosis van 2, 5 mg/lb.

Parameter	Schatting ± SD* n=6
Totale lichaamsklaring (mL/h•kg)	94 ± 8
Verspreidingsvolume bij stationaire toestand, Vss,(L/kg)	1.19 ± 0.08
AUC0-inf(μg•h/mL)	59 ± 5
Eliminatiehalfwaardetijd in het plasma, t1/2(h)	9.5 ± 0.7

* SD = standaardafwijking

Tabel 2: Gemiddelde farmacokinetische parameters na orale toediening van marbofloxacine tabletten aan volwassen beagelhonden bij een nominale dosis van 1,25 mg/lb of
2.5 mg/lb en voor katten 2,5 mg/lb.†

 

 

Parameters	Hondenschatting ± SD* (1,25 mg/lb) n=6	Hondenschatting ± SD* (2,5 mg/lb) n=6	Cat Schatting ± SD* (2,5 mg/lb) n=7
Tijd van maximale concentratie, Tmax.(h)	1.5 ± 0.3	1.8 ± 0.3	1.2 ± 0.6
Maximale concentratie, Cmax.(μg/mL)	2.0 ± 0.2	4.2 ± 0.5	4.8 ± 0.7
AUC0-inf(μg•h/mL)	31.2 ± 1.6	64 ± 8	70 ± 6
Eliminatiehalfwaardetijd in het plasma, t1/2(h)	10.7 ± 1.6	10.9 ± 0.6	12.7 ± 1.1

†De gemiddelde daadwerkelijke doseringen toegediend aan honden waren respectievelijk 1,22 mg/lb en 2,56 mg/lb, en de gemiddelde
De werkelijke dosis die aan katten werd toegediend was 2,82 mg/lb.
* SD = standaardafwijking

Figuur 2:Gemiddelde plasmaconcentraties (μg/ml) na eenmalige orale toediening van marbofloxacine aan volwassen beagelhonden bij doseringen van 1,25 mg/lb of 2,5 mg/lb.

* Zie tabel 4 inMicrobiologiesectie voor MIC-gegevens.

Figuur 3:Gemiddelde plasmaconcentraties (μg/ml) na eenmalige orale toediening van marbofloxacine aan volwassen katten in een dosis van 2, 5 mg/lb.

* Zie tabel 5 inMicrobiologiesectie voor MIC-gegevens.

Tabel 3a: Weefselverdeling na een eenmalige orale toediening van marbofloxacine tabletten aan volwassen beaglehonden bij een dosering van 1,25 mg/lb*.

Weefsel	Marbofloxacine 2 uur (n=4)	Concentraties 18 uur (n=4)	(μg/g ± SD) 24 uur(n=4)
blaas	4.8 ± 1.1	2.6 ± 1.5	1.11 ± 0.19
beenmerg	3.1 ± 0.5	1.5 ± 1.5	0.7 ± 0.2
uitwerpselen	15 ± 9	48 ± 40	26 ± 11
het jejunum	3.6 ± 0.5	1.3 ± 1.0	0.7 ± 0.3
nieren	7.1 ± 1.7	1.4 ± 0.5	0.9 ± 0.3
longen	3.0 ± 0.5	0.8 ± 0.2	0.57 ± 0.19
lymfeklieren	5.5 ± 1.1	1.3 ± 0.3	1.0 ± 0.3
spieren	4.1 ± 0.3	1.0 ± 0.3	0.7 ± 0.2
prostaat	5.6 ± 1.4	1.8 ± 0.6	1.1 ± 0.4
huid	1.9 ± 0.6	0.41 ± 0.13	0.32 ± 0.08

* SD = standaardafwijking

Tabel 3b: Weefselverdeling na een eenmalige orale toediening van marbofloxacine tabletten aan volwassen beagelhonden in een dosis van 2,5 mg/lb.

Weefsel	Marbofloxacine 2 uur (n=4)	Concentraties 18 uur (n=4)	(μg/g ± SD*) 24 uur(n=4)
blaas	12 ± 4	6 ± 7	1.8 ± 0.4
beenmerg	4.6 ± 1.5	1.28 ± 0.13	0.9 ± 0.3
uitwerpselen	18 ± 3	52 ± 17	47 ± 28
het jejunum	7.8 ± 1.1	2.0 ± 0.3	1.1 ± 0.3
nieren	12.7 ± 1.7	2.7 ± 0.3	1.6 ± 0.2
longen	5.48 ± 0.17	1.45 ± 0.19	1.0 ± 0.2
lymfeklieren	8.3 ± 0.7	2.3 ± 0.5	20,03 ± 0.06
spieren	7.5 ± 0.5	1.8 ± 0.3	1.20 ± 0.12
prostaat	11 ± 3	2.7 ± 1.0	2.0 ± 0.5
huid	3.20 ± 0.33	0.705 ± 0.013	0.46 ± 0.09

* SD = standaardafwijking

 

Microbiologie

De primaire werking van fluoroquinolonen is het remmen van het bacteriële enzym DNA gyrase.Marbofloxacine is bactericide tegen een breed scala van gramnegatieve en grampositieve organismen.. The minimum inhibitory concentrations (MICs) of pathogens isolated in clinical field studies performed in the United States were determined using National Committee for Clinical Laboratory Standards (NCCLS) standards, en worden weergegeven in de tabellen 4 en 5.

Tabel 4. MIC-waarden* (μg/ml) van marbofloxacine tegen pathogenen geïsoleerd uit huid-, zachtweefsel- en urineweginfecties bij honden die deelnamen aan klinische studies uitgevoerd in 1994­1996.

Organismen	Aantal isolaten	MIC50	MIC90	MIC-bereik
Staphylococcus intermedius	135	0.25	0.25	0.125-2
E. coli	61	0.03	0.06	0.015-2
Proteus mirabilis	35	0.06	0.125	0.03-0.25
Beta-hemolytischStreptokokken, (niet groep A of groep B)	25	1	2	0.5-16
Streptokokken, Groep D enterococcus	16	1	4	0.008-4
Pasteurella multocida	13	0.015	0.06	≤ 0,008-0.5
Staphylococcus aureus	12	0.25	0.25	0.25-0.5
Enterococcus faecalis	11	2	2	1-4
Klebsiella pneumonie	11	0.06	0.06	0.01-0.06
Pseudomonas spp.	9	**	**	0.06-1
Groenblauwbloem	7	**	**	0.25-1

* De correlatie tussen in vitro gevoeligheidsgegevens (MIC) en klinische respons is niet vastgesteld.
vastberaden.
** MIC50 en MIC90 zijn niet berekend vanwege onvoldoende aantal isolaten.

Tabel 5: MIC-waarden* (μg/ml) van marbofloxacine tegen pathogenen geïsoleerd uit
huid- en zachtweefselinfecties bij katten die deelnamen aan klinische onderzoeken in 1995
en 1998.

Organismen	Aantal isolaten	MIC50	MIC90	MIC-bereik
Pasteurella multocida	135	0.03	0.06	≤ 0,008-0.25
Beta-hemolytischStreptokokken	22	1	1	0.06-1
Staphylococcus aureus	21	0.25	0.5	0.125-1
Corynebacteriumspp.	14	0.5	1	0.25-2
Staphylococcus intermedius	11	0.25	0.5	0.03-0.5
Enterococcus faecalis	10	2.0	2.0	1.0-2.0
E. coli	10	0.03	0.03	0.015-0.03
Bacillusspp.	10	0.25	0.25	0.125-0.25